Przegląd zestawu serwerowego Zimaboard 832

Zimaboard to nowy SBC lub komputer jednopłytkowy, ale jest to jeden z różnic. Wszystkie SBC są małe, niektóre są dość potężne, a niektóre mogą robić rzeczy, które mogą robić duże komputery. Ale Zimaboard to coś wyjątkowego. Podczas gdy większość SBC zadowala się stylizowaniem siebie na komputer, podstawowy komputer o niskim poborze mocy, Zimaboard, ma twierdzenie, że niewielu innych może twierdzić z powagą. Nazywa się serwerem.

Czy to pierwszy serwer, który możesz schować do kieszeni płaszcza? Dowiedzmy się w tej recenzji.

To jest artykuł sponsorowany i powstał dzięki IceWhale. Rzeczywiste treści i opinie są wyłącznymi poglądami autora, który zachowuje niezależność redakcyjną nawet wtedy, gdy post jest sponsorowany.

Rozpakowywanie

Komputer jednopłytkowy Zimaboard jest ładnie zapakowany w pudełko w stylu origami, co zaczyna dawać wrażenie, że nie jest to normalny SBC. Rozłożenie pudełka ujawnia rzeczywiste pudełko, które można łatwo i odpowiedzialnie poddać recyklingowi. Wewnątrz pudełka wewnętrznego znajduje się sam Zimaboard i kabel SATA do podłączenia dowolnej zewnętrznej pamięci masowej.

Zasilacz ma odłączane głowice pasujące do gniazd wtykowych w USA, Europie i Wielkiej Brytanii. Z jakiegoś powodu brytyjska wtyczka jest czymś, co nazwałbym {jako mieszkaniec Wielkiej Brytanii} odwróconą do góry nogami i jest to błąd popełniany przez większość producentów spoza Wielkiej Brytanii. Czterodrożny głośnik montowany na podłodze jest w porządku, ale podłączony do ściany kabel wychodzi z góry. Ale to jest bardzo drobny problem.

Wewnątrz pudełka znajdziesz:

• Komputer Zimaboard
• Zasilacz z wymiennymi wtyczkami
• Kabel SATA
• Złącze mini DisplayPort na HDMI

Oprócz tych elementów w głównym pudełku otrzymałem również wspornik lub stojak na dysk twardy i kabel SATA Y, który zakładam, że służy do podłączenia więcej niż jednego dysku do serwera.

Jedną z rzeczy, których nie otrzymałem, a których się spodziewałem, były małe mosiężne wsporniki, które widziałem na stronie internetowej, gdy urządzenie było używane, które podnosiły obudowę komputera z biurka. Spód komputera to błyszczący plastik akrylowy, podatny na przesuwanie i zarysowania, więc byłem bardzo zaskoczony, że nie zostały one dołączone. Możesz położyć Zimaboard do góry nogami na żebrach chłodzących, ale wydaje się to dziwne.

Łatwy jak

Konfiguracja jest łatwa: wystarczy podłączyć kable zasilające i Ethernet, a urządzenie uruchomi się. Po szybkim uruchomieniu możesz uzyskać dostęp do komputera na dowolnym komputerze w sieci lokalnej, ale jeśli wpiszesz „casaos.local”, zostanie wyświetlony pulpit.

Na początku zostaniesz poproszony o wybranie nazwy użytkownika i hasła. Po tym momencie zostaniesz po prostu poproszony o podanie hasła.

Co z tym później zrobisz, zależy wyłącznie od Ciebie. Ma CasaOS (oczywiście casa oznacza dom), aby mógł działać jako domowy serwer w chmurze, i to jest jego podstawowe zastosowanie po wyjęciu z pudełka. Ale możesz dodać prawie każdy system operacyjny, który ci się podoba, przy czym Windows, Ubuntu, Debian, Raspberry Pi OS i CentOS są głównymi kandydatami innymi niż CasaOS.

Zadali sobie wiele trudu, aby ten jednopłytkowy komputer był łatwy i szybki w utrzymaniu i użytkowaniu, a serwer z poziomu powierzchni po wyjęciu z pudełka jest bardzo prosty w użyciu z CasaOS. Wszystko jest dość zamknięte, więc możesz wędrować po systemie bez bałaganu, podejście, do którego przyzwyczailiśmy się z twórcami takimi jak Apple.

Istnieją jednak ukryte głębie. Jeśli chcesz, możesz całkowicie wyczyścić rzecz i zacząć od nowa z nowym systemem operacyjnym. W tym miejscu staje się serwerem multimediów, który można zhakować .

Serwer w mojej kieszeni

Jednak nie jest to od razu oczywiste (i nie ma dokumentacji, która mogłaby pomóc, poza społecznością Discord), w jaki sposób otworzyłbyś terminal lub wyczyścił komputer i zainstalował własny system operacyjny. Jest to oczywiście możliwe, ale nie jest to oczywiste.

Jeśli mam jakąś poważną krytykę, to to, że chociaż jest to bardzo solidny, szybki i łatwy w utrzymaniu system po wyjęciu z pudełka, reklamowana możliwość hakowania nie jest bardzo łatwa do uzyskania. Ale jeśli koncentrujesz się na hakowaniu, kilka blokad na drodze nie stanowiłoby dla ciebie problemu.

Zimaboard obsługuje procesor Intel Celeron 1,1 GHz N3450 z czterema rdzeniami, a wyniki jednordzeniowego testu Geekbench mieściły się zwykle w zakresie od 280 do 322, z wynikiem wielordzeniowym w zakresie od 903 do 1105. Ma trochę soku, powiedzmy. To wypada korzystnie w porównaniu z innym komputerem, który mam w biurze: moim Mac Mini (koniec 2012 r.). Porównaj go z Raspberry Pi 4, który uzyskał około 200 punktów za jednordzeniowy i 600 za wielordzeniowy, i widać, że Zimaboard jest stosunkowo szybkim komputerem jak na swój rozmiar.

Wersja, którą otrzymałem, to pakiet ZimaBoard 832 z 8 GB pamięci RAM i 32 GB wbudowanej pamięci. Ten pakiet kosztuje 199,90 USD. Istnieją dwa poziomy niższe: pakiet Zimaboard 432 za 159,90 USD z połową pamięci RAM i jednostka poziomu podstawowego: Zimaboard 216 za 119,90 USD z 2 GB pamięci RAM i zaledwie 16 GB miejsca na dysku półprzewodnikowym.

Streszczenie

Gdybym miał podsumować Zimaboard w kilku słowach, powiedziałbym tak: Zimaboard to mały, szybki i solidnie zbudowany mały system serwerowy dla wszystkich potrzeb domowej chmury, serwera multimediów, serwera plików i automatyki domowej. Czy można go zhakować, tak, ale być może będziesz musiał trochę popracować, aby to rozgryźć.

Oczywiście większość ludzi nie będzie chciała wyrzucić go od samego początku i zainstalować zupełnie nowego systemu operacyjnego. Dla moich pieniędzy jest to ogromny domowy system serwera pod klucz, który jest otwarty na hakowanie, ale także ładnie zapięty na wypadek, gdyby twoje aspiracje przerosły twoją wiedzę techniczną.