6 najlepszych środowisk graficznych z systemem Linux w 2024 r

Jako użytkownicy Linuksa mamy ogromny wybór, jeśli chodzi o oprogramowanie. Istnieje kilka podstawowych programów, do których ciągle wracamy, a które są tak zintegrowane ze stosem, że zapominamy o ich istnieniu. Jeśli jednak chodzi o środowiska komputerowe, określenie najlepszej opcji pod kątem tego, do czego będziesz jej używać, może być trudne. Przeanalizowaliśmy wszystkie najlepsze środowiska graficzne Linuksa i chociaż przypadki użycia często się pokrywają, każde z nich ma coś, co może sprawić, że będzie dla Ciebie optymalne!

1. Powłoka GNOME

Dla (nowych) użytkowników laptopów

Użytkownikom nowych laptopów polecam GNOME . Jest tylko jedno zastrzeżenie: nie jest to najłatwiejsze środowisko graficzne, z którego można od razu korzystać. Jego konstrukcja odbiega od oczekiwań użytkowników innych platform systemów operacyjnych i potrzebne są rozszerzenia, aby włączyć niektóre funkcje , które według niektórych powinny być dostępne od początku.

Jednakże sposób, w jaki GNOME integruje Waylanda jako domyślny protokół serwera wyświetlania, oznacza, że ​​ma on świetną wbudowaną obsługę gestów na panelu dotykowym, a jego rozszerzenia pozwalają na dalsze rozszerzenie jego funkcjonalności. W ciągu kilku minut możesz z łatwością przekształcić GNOME w coś dostosowanego do Twoich potrzeb!

Dzięki dużemu zestawowi rozszerzeń to środowisko graficzne może obciążać zasoby systemowe, dlatego jest to rekomendacja dla użytkowników posiadających laptopy średniej klasy.

Dla użytkowników komputerów stacjonarnych

GNOME działa bardzo dobrze również na komputerach stacjonarnych, dlatego używa go Ubuntu, jedna z najczęściej używanych dystrybucji Linuksa na komputery stacjonarne. Ubuntu to doskonały wybór dla wszystkich użytkowników ze względu na jego stabilność i łatwość obsługi. Poza tym ma tak dużą bazę użytkowników, że znalezienie wsparcia dla systemu operacyjnego jest banalne.

Aby uzyskać najbardziej czyste środowisko GNOME, powinieneś wypróbować coś takiego jak Fedora .

2. Plazma KDE

Jeśli jesteś osobą, która lubi ciągle majsterkować i zmieniać wygląd swojego pulpitu, Plasma może być dla Ciebie najlepszym środowiskiem graficznym dla Linuksa. Możesz zmienić każdy aspekt Plasmy, co oznacza, że ​​możesz sprawić, że będzie wyglądać prawie dokładnie tak, jak macOS lub Windows, lub uczynić go naprawdę swoim własnym. W tym środowisku możliwości są ograniczone jedynie pracą, jaką chcesz włożyć w jego wygląd i funkcję.

Jeśli chcesz zobaczyć jak bardzo możesz zmienić Plazmę, przyjrzyj się niektórym modyfikacjom wprowadzonym przez Garuda Linux . Prawidłowo skonfigurowany, KDE Plasma jest bez wątpienia najlepiej wyglądającym środowiskiem graficznym Linuksa. Dostrojenie wszystkiego może zająć trochę czasu, jeśli nie podoba Ci się nieszablonowa estetyka.

Jedynymi prawdziwymi wadami korzystania z tego środowiska graficznego są nieprawidłowe działanie trybu edycji (używanego do modyfikowania panelu i innych fajnych rzeczy) w niektórych systemach oraz zwykła „nadmierna inżynieria” menu ustawień , co może onieśmielić osoby przyzwyczajone do prostsze interfejsy.

3. Cynamon / Panteon

Jeśli korzystasz z systemu Windows lub macOS, gorąco polecam odpowiednio Cinnamon lub Pantheon .

Cynamon to swego rodzaju brama DE. Ma wiele opcji dostosowywania, ale jest też dokładnie tym, czego można oczekiwać od systemu Windows. Pod względem przepływu pracy przypomina Windows 7 lub 10, a nawet jest bardzo delikatny dla zasobów systemowych, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla stosunkowo starego komputera, na którym system Windows nie działa już zbyt dobrze. Rzeczy będą latać po zainstalowaniu.

Pantheon jest wzorowany na systemie MacOS. Jeśli zaczynasz korzystać z Linuksa z systemu macOS, gorąco zachęcam do wypróbowania elementaryOS , który zapewnia najbardziej naturalne i zintegrowane środowisko graficzne. Przepływ pracy jest taki sam jak w systemie macOS, a ponadto dostępnych jest więcej gestów i funkcji touchpada, które sprawiają, że Pantheon działa jeszcze bardziej podobnie jak MacBook.

Pantheon oferuje także jedno z najbardziej płynnych rozwiązań dla wyświetlaczy HiDPI , co ma całkowicie sens w przypadku DE zaprojektowanego z myślą o przyciąganiu użytkowników przyzwyczajonych do macOS. Automatycznie wykryje rozdzielczość Twojego wyświetlacza i sprawi, że rzeczy będą wyglądały na odpowiednio dopasowane do Twojego monitora.

Jeśli nie chcesz używać elementaryOS w swoim systemie, w systemach Ubuntu i Debian możesz zainstalować, elementary-desktopaby uzyskać Pantheon. Jeśli chcesz zainstalować to na Arch, proces jest nieco skomplikowany, ale możesz sprawdzić Arch Wiki , aby uzyskać wskazówki.

4.XFCE

Jeśli masz starszą lub mniej wydajną maszynę, zwłaszcza starego netbooka, XFCE będzie doskonałym wyborem. Jest niewiarygodnie lekki, gdy jest zredukowany i zapewnia równowagę pomiędzy niezwykle lekkimi DE, takimi jak LXDE lub LXQt , a „grubymi” DE, takimi jak KDE i GNOME. Zużycie zasobów może być niskie, ale nadal istnieje wiele opcji dostosowywania i konfiguracji. Jedna z najczystszych i najłatwiejszych w użyciu implementacji XFCE znajduje się w Xubuntu , ze świetnym motywem ikon i wysokiej jakości menu.

Środowisko graficzne XFCE może i świetnie się sprawdza, ale ma bardziej ograniczone możliwości personalizacji w porównaniu z innymi opcjami na tej liście. Chociaż wielu zagorzałym fanom podoba się jego wygląd i działanie, dla programistów jest to mniej priorytetowe niż zapewnienie, że minimalizuje on wykorzystanie zasobów systemu.

5. Budgie

Jeśli chcesz płynnego i nowoczesnego doświadczenia, jakie oferuje KDE Plasma, ale bez konieczności uczenia się, Budgie zapewni Ci doskonałe płótno. Użytkownicy tytułowego środowiska lub Cinnamon uznają Budgie za bardzo znajomy, chociaż ma bardziej nowoczesny, płaski wygląd i styl. Jednocześnie osoby przyzwyczajone do GNOME uznają wiele aplikacji za znanych, ponieważ oba ich metapakiety w dużym stopniu się pokrywają.

Chociaż Budgie po wyjęciu z pudełka może wyglądać znajomo użytkownikom KDE Plasma, nie jest tak konfigurowalny. Masz dużą swobodę w edytowaniu swojego panelu, ale nie ma tak wielu szczegółowych opcji tematycznych, jak w tym drugim. Niemniej jednak jest to zdecydowanie jedno z najlepszych środowisk graficznych dla Linuksa, które łączy w sobie piękno i użyteczność z niskim zużyciem zasobów.

6. Głęboko

Jeśli chcesz całkowicie gotowego doświadczenia, Deepin oferuje unikalny, elegancki styl wizualny, który został dostosowany do potrzeb rynku chińskiego.

Środowisko graficzne ma imponującą grafikę i zawiera nowocześniejsze, bardziej płaskie motywy ikon, które wyróżniają je spośród wszystkich innych konkurentów. Z czysto estetycznego punktu widzenia, pomimo ograniczonych możliwości konfiguracji, korzystanie z niego jest zaskakująco przyjemne. Jeśli chcesz czegoś z fantastyczną grafiką od razu po wyjęciu z pudełka, co wymaga minimalnych poprawek, możesz po prostu się w tym zakochać.

Deepin jest przeznaczony do użytku z dystrybucją o tej samej nazwie, ale nie powinno to powstrzymywać Cię przed instalacją go gdzie indziej! Prawie każda inna dystrybucja zawiera pakiet komputerowy Deepin.

Często Zadawane Pytania

Czy mogę zainstalować więcej niż jedno środowisko graficzne?

Absolutnie! Ale możesz używać tylko jednego na raz. Ponadto niektóre środowiska graficzne mogą nie współpracować dobrze z bieżącą konfiguracją. Czasami nie będą one widoczne w menedżerze wyświetlania (to coś, co uruchamia się, gdy zobaczysz graficzny ekran logowania). Innym razem aplikacje i elementy wizualne z jednego środowiska graficznego będą „przenikać” do drugiego.
Dzieje się tak na przykład, gdy instalujesz Budgie zamiast Cinnamon w Linux Mint. Ponieważ używają tych samych plików do stylizacji i wizualizacji, zmiana tematyczna w jednym wpłynie na drugi.
Pamiętaj, aby przed zainstalowaniem nowego środowiska graficznego wykonać odpowiednią kopię zapasową systemu za pomocą aplikacji takich jak Timeshift lub rsync, aby móc cofnąć zmiany w przypadku katastrofy.

Czy powinienem wybrać dystrybucję w oparciu o środowisko, w którym jest dostępna?

Będziesz mieć lepsze wrażenia i mniejszy ból głowy, korzystając z dystrybucji dostarczanej ze środowiskiem graficznym. Na przykład instalacja KDE na waniliowym Ubuntu będzie mniej intuicyjna niż używanie Kubuntu (wariant Ubuntu dostarczany z Plazmą). Nie oznacza to, że nie możesz jednocześnie używać swojej ulubionej dystrybucji i ulubionego środowiska graficznego, ale oznacza to, że być może będziesz musiał trochę nad tym popracować.

Czym różni się KDE Plasma od Cinnamon?

Chociaż te dwa środowiska graficzne mogą na pierwszy rzut oka wyglądać podobnie, zapewniają zupełnie różne pakiety aplikacji, które wynikają z odmiennych celów programistów.
Twórcy KDE odeszli od GNOME kilka lat temu i od tego czasu rozwinęli się tak bardzo, że nie mają już wiele wspólnego z oryginalnym projektem.
Cinnamon, zamiast całkowicie porzucić pakiet GNOME, dostosował się do korzystania z jego części (Gedit, GNOME Terminal, GNOME System Monitor itp.), zapewniając jednocześnie zupełnie inne wrażenia wizualne. Z tego powodu interfejs Cinnamon może nie być całkowicie jednolity, ponieważ niektóre aplikacje GNOME, których używa, nie są całkowicie zgodne ze stylem wizualnym.
Z drugiej strony aplikacje KDE płynnie przyjmują uniwersalny motyw systemowy, zapewniając bardziej jednolite doświadczenie.

Źródło obrazu: wyróżniony obraz i zrzuty ekranu autorstwa autora