Assassin’s Creed Mirage: Terug naar de roots of gewoon een nieuwe reskin?

Wat te weten

• Assassin’s Creed Mirage is het nieuwste deel in de langlopende serie, die belooft terug te keren naar zijn op stealth gerichte roots.
• AC Mirage was aanvankelijk gepland als DLC-project voor Assassin’s Creed Valhalla, maar Ubisoft besloot er een op zichzelf staande game van te maken.
• In dit artikel verkennen we de verschillende facetten van het spel, van visuals tot mechanica tot innovatie, en kijken we of dit de volgende grote stap voorwaarts is, of gewoon weer een nieuw project.

Waar het allemaal begon

In 2007 kwam Assassin’s Creed uit en startte een franchise die zelfs tien jaar later relevant zou blijven. De eerste game was eigenlijk bedoeld als vervolg op de oude Prince of Persia-games, maar de mechanica en het algehele gevoel bleken zo anders te zijn, dat Ubisoft besloot om het helemaal als een nieuw IP-adres te lanceren. De volgende games, bekend als de Ezio-trilogie, zijn in de geschiedenis verankerd als enkele van de beste actievideogames ooit gemaakt. Toen kwam Assassin’s Creed III, dat zich afspeelt tijdens de burgeroorlog. Het werd gemengd onthaald, maar er is zeker veel moeite gestoken om spelers een nieuwe ervaring te bieden.

En die daarna, Black Flag, blies het absoluut uit het park met geweldige personages, verhaal en de pure vreugde een charmante maar dodelijke piraat te zijn. Dus voor een serie met zoveel geweldige titels had de toekomst vol fandom en succes moeten zijn, toch? Nou, het begon al snel bergafwaarts te gaan.

De ondergang

Assassin’s Creed Unity was hun eerste game voor de volgende generatie gameconsoles, namelijk de Xbox One en PlayStation 5. Maar bij de lancering was het een absolute ramp. Het zat boordevol bugs en glitches, waardoor het vrijwel onspeelbaar was op elk platform. Al snel werd het populairder als meme dan als next-gen-game. Ja, na veel patches en updates hebben ze het behoorlijk opgelost, en ik zou zeggen dat het best een leuk spel is om vandaag te spelen. Het heeft absoluut de beste parkour-mechanica in de hele serie, en de beelden waren hun tijd ver vooruit.

Maar de echte ondergang van de franchise begon met het RPG-tijdperk. Ubisoft heeft Assassin’s Creed: Origins in 2017 uitgebracht. Begrijp me niet verkeerd, deze game was geweldig. De recreatie van het oude Egypte was absoluut adembenemend, en het was een genot om Bayek te volgen op zijn reis van wraak en uitstel. Maar het probleem lag in de dood van onderdompeling.

Voer Microtransacties in

Oh hebzucht, waarom ben je zo wreed? Het was allemaal geweldig totdat de serie een historisch avontuur bleef waarin je mensen als Socrates, Charles Darwin, George Washington en meer kon ontmoeten. Ja, je kunt nog steeds een aantal beroemde persoonlijkheden ontmoeten in de recente games, maar deze keer zou je gekleed zijn in een vurig samoeraienpantser met een katana die bliksem schiet (dit is trouwens in Viking Noorwegen). Dus ik denk dat je begrijpt waar ik op doel. Sinds de aanschaf van in-game uitrustingen is de historische authenticiteit op de proef gesteld.

Zelfs in Mirage, dat maar een handvol uitrustingssets heeft, heeft Ubisoft deze absurde, misplaatste uitrustingssets toegevoegd aan de Ubisoft-winkel, zodat spelers hun geld kunnen uitgeven om eruit te zien alsof Cirque du Soleil naar Bagdad kwam.

Laten we het over Mirage hebben

Toen Ubisoft aankondigde dat hun aankomende titel ons terug zou brengen naar de roots van de serie, was ik opgetogen. Net als veel andere oude fans verlang ik al bijna tien jaar naar een fatsoenlijke Assassin’s Creed-game. Nu ik het een paar dagen speel, zie ik dat ze vrijwel een stap vooruit en drie stappen achteruit hebben gezet. Laten we de verschillende elementen van Assassin’s Creed Mirage eens doornemen en zien wat ze goed hebben gedaan, en wat ze absoluut hebben verprutst.

De goede

• De op stealth gerichte missies zijn een leuke afwisseling van tempo. We raakten er zo aan gewend om van kliffen af ​​te duiken in een groep vijanden met goddelijke krachten, dat we de kunst en finesse van stealth vergaten.
• De stad Bagdad tijdens de Abbasiden-dynastie bruist van leven en er is geen moment dat je het gevoel hebt dat het gewoon weer een lege zandbak is.
• De soundtrack is ronduit betoverend. Het vergroot de immersiefactor vertienvoudigd, en je hebt echt het gevoel dat je op een nieuwe, exotische locatie bent.

• De moordenaarstools die je tot je beschikking hebt, werken heel goed met de nieuwe op stealth gebaseerde aanpak. Elke upgrade van deze tools verandert ze behoorlijk drastisch, en je bouwt een aangepaste uitrusting die bij je speelstijl past.
• We moeten speciale rekwisieten geven aan de tussenfilmpjes na de moord. [SPOILER AHEAD] Wanneer je een hoofdorderdoelwit uitschakelt, is er een duister, onheilspellend filmpje waarin een nachtmerrieachtig wezen je achtervolgt. Dat was best een leuke bijkomstigheid om het interne conflict te laten zien dat Basim doormaakt elke keer dat hij moordt.

• De bewegingen van de gevechtsafmaker zijn leuk en gevarieerd genoeg om tijdens de speeltijd van 15-30 uur niet oud te worden.
• Je kunt moorden op primaire doelwitten anders benaderen, waarbij elk een mini-missiereeks op zichzelf is. Dit is een terugroepactie naar AC Unity, waar jouw aanpak een cruciale rol speelde in het verloop van de missie.
• De nevencontracten zijn eigenlijk best leuk, vooral met de bonusdoelstellingen. Ze zorgen ervoor dat u alle middelen tot uw beschikking heeft om het contract zo vlot mogelijk af te ronden.

De slechte

• Herinner je je die adrenaline-gedreven missies nog in de Ezio-trilogie, waarbij je door Rome vloog met een apparaat gemaakt door Leonardo Da Vinci zelf? Of wat dacht je van de sensatie van het rennen over een slagveld en het ontwijken van vuur van beide kanten tijdens de burgeroorlog? Nou, dat kun je allemaal vergeten. Ondanks dat het zo’n lineair, verhaalgedreven spel is, slaagt Mirage er niet in zulke spannende momenten of decorstukken te hebben. Het is meer een verhalend drama dat vordert met de intermitterende stealth en gevechten.
• De beelden voor een game die in de tweede helft van 2023 uitkwam, zijn behoorlijk saai. De gezichtsdetails van de personages zijn verschrikkelijk, en de wereld zelf kent geen ‘stop and stare’-momenten waarin je je gewoon kunt verbazen over wat er voor je ligt. We hebben het allemaal op prijs gesteld om naar de grote piramides van Gizeh in AC Origins te kijken, of naar de Notre Dam in Unity. Nou, zo’n moment bestaat hier in Mirage niet.

• Er zijn slechts een handvol pantsersets en wapens in het spel. Dat zou prima zijn geweest als ze de gameplay drastisch hadden veranderd. Maar helaas, dat is niet het geval. De voordelen die bij deze pantsers of wapens horen, zijn te verwaarlozen, zoals het verlagen van je bekendheidspercentage of het verminderen van je moordgeluid. Je zou het hele spel kunnen spelen met elk uitrustingsstuk, en het zou niet veel verschil maken.
• De game onderscheidt zich over het algemeen niet van alles wat we eerder hebben gezien. Ubisoft lijkt ‘teruggaan naar de roots’ te hebben verward met ‘het hergebruiken van verschillende mechanismen’. De stealth kill-animaties, puzzels, de vernietigbare puinmuren, je hebt het allemaal eerder gezien. Kijk naar de afbeelding hierboven en vertel me dat je niet al deze exacte objecten in Valhalla hebt gezien.

De lelijke

• Assassin’s Creed Mirage zou, zoals we al eerder hebben gezegd, een DLC voor AC Valhalla zijn. En dat had zeker zo moeten blijven.

• De game gooit dingen die we in Valhalla hebben gezien schaamteloos in je gezicht, van de traliedeurpuzzels tot vuurpotten en de krattenduwende puzzels. Zelfs de gebruikersinterface van het spel is hetzelfde als Valhalla! Op veel plaatsen hebben ze niet eens de moeite genomen om de activa opnieuw te bekleden; heb het net opgehaald bij Valhalla en direct hier neergezet.

• De bovennatuurlijke, ‘head on fire Sword on Ice’ premium uitrustingssets zijn terug in de Ubisoft-winkel. Net toen we dachten dat ze naar de fans hadden geluisterd dat ze een historische, redelijk realistische game wilden, probeert Ubisoft je nog een volledig misplaatste uitrustingsset te verkopen. Mirage is een zeer korte game, zonder geplande DLC’s. Toch proberen ze je schaamteloos premium outfits te verkopen.

• Als je weer teruggaat naar de karakteranimaties, kun je zien dat het rechtstreeks uit Valhalla is overgenomen, en dat de gezichtsdetails, zelfs bij de hoofdpersonen, absoluut verschrikkelijk zijn. Ze zouden behoorlijk zijn geweest als we ons in het PlayStation 3-tijdperk bevonden, maar met games als God of War en Horizon Forbidden West die eerder uitkwamen dan Mirage, is er gewoon geen excuus om zo’n ondermaats product te verkopen en te verwachten dat de franchise dat ook zal doen. goed doen.

Conclusie

Assassin’s Creed Mirage voelt als een last-minute groepsproject dat jij en je vrienden samen hebben bedacht, gewoon om rond te schrapen op de dag van inzending. De hoeveelheid hergebruikte middelen en middelen is overduidelijk, de missieontwerpen zijn niet spannend en er is een compleet gebrek aan innovatie in het hele product. De serie had een grote revisie nodig, en Ubisoft heeft hiermee de plank volledig misgeslagen. Eenheid lijkt op dit moment nog niet zo slecht, toch?

Dat is alles voor onze twee cent voor de nieuwste inzending in de Assassin’s Creed-franchise. Hoe bevalt Mirage tot nu toe? Denk jij dat de serie in de toekomst kan worden gered? Laat het ons weten in de reacties! Houd tot die tijd NerdsChalk in de gaten voor meer informatie over de gamingwereld. Tot de volgende keer!